ออกนอกเส้นทางซากุระเล็กน้อยกับ Shiragawago หมู่บ้านมรดกโลกนี้ชื่อน่าจะคุ้นหูคนไทยไม่น้อย อันที่จริงแล้วเมืองนี้อยู่ในจังหวัดกิฟุ ดังนั้นคนส่วนใหญ่จะมาทาง Takayama เอาเป็นว่าเรามันพวกแปลกแยกเลยมาจากทาง Kanazawa แนะนำว่าควรซื้อตั๋วล่วงหน้าอย่างน้อย 1 วัน ซื้อได้ที่ Hokutetsu Bus Ticket Station ฝั่ง East Exit สถานีรถไฟ Kanazawa เดินเลยท่ารถบัสไปนิดนึง โดยสามารถไปกลับเป็น one day trip ได้สบายๆโดยเลือกรอบเช้าสุดจาก Kanazawa และกลับจาก Shirakawago ด้วยรถรอบสุดท้าย กินข้าวปั้นบนรถเส

โดยปกติแล้วการขึ้นรถเมล์ญี่ปุ่นไม่ว่าที่ไหนจะเหมือนๆกัน จ่ายเงินได้แบบใช้บัตร IC พวก Suica, Passmo หรือเงินสด มาดูกันว่าวิธีการขึ้นรถเมล์ญี่ปุ่นแบบจ่ายเงินสดต้องทำไงบ้าง อันดับแรกตอนขึ้นรถประตูหลังจะมีที่ให้หยิบบัตรใบเล็กๆ แบบนี้ก็จัดการหยิบซะเลยนะครับ เพราะถ้าประตูปิดเจ้าบัตรนี้ก็จะไม่ออกมา หยิบมาแล้วจะได้บัตรหน้าตาแบบนี้มีหมายเลขระบุไว้ ทีนี้ค่าโดยสารเท่าไหร่ก็ลองดูจอ LCD ตรงหน้ารถแถวๆคนขับมันจะมีหมายเลข 1,2,3,.. ให้ดูตัวเลขที่อยู่คู่กับหมายเลขที่เรามีอยู่อันนั้นคือค่าโดยสา

ผ่านมาหลายวันได้เวลาเริ่มต้นเข้าสู่เส้นทาง Hokuriku ซะที เรานั่งรถไฟขบวนวิหคสายฟ้า Thunder Bird มุ่งสู่เมืองแห่งทอง ”Kanazawa” อาจเป็นหมุดหมายที่คนไทยยังไม่คุ้นหูนัก แต่เอาจริงๆแล้วคงไม่ใช่แค่คนไทยที่ไม่ค่อยรู้จัก แต่นั่นเป็นข้อดีที่ทำให้เมืองนี้ยังคงเสน่ห์ของตัวเองไว้ได้ เก็บกระเป๋าที่โรงแรมแล้วก็ซื้อตั๋ว loop bus day-pass ซื้อได้ที่โรงแรมที่มีขายเลย ลองถามดูได้ว่ามีขายมั้ย บัตรนี่ใครชอบขูดหวยน่าจะสนุก คือจะใช้เดือนไหนวันไหนก็ขูดเอาเลย แต่ต้องระวังอย่าขูดผิดไม่งั้นจะเสียเง

เกียวโตเป็นเมืองที่มีเสน่ห์ไม่เหมือนใคร ถ้าจะให้คะเนจังหวะชีวิตของเกียวโต น่าจะช้ากว่าเมืองหลวงอย่างโตเกียวอยู่ 2 สเต็ปได้ จะเรียกว่าสโลว์ซิตี้ก็พอได้ โดยเฉพาะเช้าๆหรือเย็นๆถ้านั่งรถบัสจะสโลว์มากเป็นพิเศษ เพื่อลดเวลาในการเดินทาง แทนที่จะใช้ Day pass bus ticket เราเลือกใช้วิธีนั่งรถไฟไปสถานีใกล้ๆที่ที่จะไปแล้วใช้บัสต่อไป ที่แรกที่เราจะไปคือ Kaege Incline เป็นทางรางรถโบราณที่ใช้ส่งสินค้าจากทะเลสาบบิวะมายังเกียวโต นั่งรถไฟมาลงสถานี Kaege ได้เลย เป็นจุดชมซากุระที่สวยมาก โดยเฉพาะ

วันที่สองของการเดินทางถ้าตามแผนเราจะท่องไปในเกียวโต แต่ด้วยตื่นสายเพราะเหนื่อยจากไฟลท์บินแล้วเที่ยวต่ออีกทั้งวัน พอไปถึงสถานีเกียวโตจะซื้อบัตรรถเมล์ day-pass พบว่าคิวซื้อตั๋วคนมหาศาลล้นปรี่มากๆ เลยตัดสินใจเปลี่ยนแผนไปโยะชิโนะที่ Nara แทน ใช้เวลาเดินทางราวๆ 2 ชั่วโมงไม่รวมหลงทาง อันที่จริงก็ไม่ได้หลงแต่รถไฟญีปุ่นมักออกแบบการเปลี่ยนขบวนโดยพอลงจากขบวนนี้แล้วต้องรีบจ้ำไปขึ้นอีกขบวน ไอ่เราก็มัวแต่เข้าห้องน้ำดูสงดูสาวไปเรื่อย ก็เลยไม่ทันครับ แล้วคิดว่าเออขบวนไหนที่จะไปโยชิโนะขบวนไห

พยากรณ์อากาศของญี่ปุ่นนี่ต้องบอกว่าเป็นเต้ยในโลกหล้า มีความแม่นยำสูงมาก แน่นอนก็เช็คมาเป็นระยะๆที่เว็บ http://www.jma.go.jp/en/yoho/ เพื่อวางแผน พอขึ้นรถไฟออกจากสนามบินคันไซ พยากรณ์จากเว็บบอกว่าช่วงเช้าเมฆครึ้ม และบ่ายฝนจะตก เอาล่ะสิ แต่ก็คงต้องตามแผนเพราะวันแรกคงจะสลับอะไรมากไม่ได้ มาถึงสถานีโอซาก้า เก็บเสื้อผ้า(ข้าวของที่ไม่จำเป็น)ยัดใส่กระเป๋า เก็บกระเป๋ายัดใส่ล็อกเกอร์ แล้วเอาไปแต่กล้องกับกระเป๋าใบเล็ก พร้อมเดินทางจุดหมายแรกของเราคือ . . . . . . . อาหารครับร้านอาหารเพราะน

เกริ่นก่อนว่าจะเขียนนานละ เรื่องเล่าทริปซากุระเมื่อเดือนเมษาที่ผ่านมา เผื่อใครอยากจะไปตามรอยบ้าง (ไม่เหมือนฉบับพันทิปนะครับ) หลังจากตัดสินใจแบบฉุกละหุกแค่ 2 อาทิตย์ก่อนหน้าทั้งจองตั๋วเครื่องบิน, โรงแรม, JR Pass, ก็มาถึงวันออกบินไปโอซาก้า 5 เมษา ทริปนี้เดินทางกันยาวๆ 13 วันไม่รวมวันเดินทาง ค่าตั๋วของคาเธ่ย์ 25,000 บาท ทรานสิทฮ่องกง ต้องทำใจที่แพงแถมต้องแวะเปลี่ยนเครื่อง แต่นี่เป็นตั๋วที่หาได้ถูกที่สุดในเวลานั้นแล้ว แถมระยะเวลาทรานสิทนี่ยาวนาน ถึงฮ่องกงค่ำๆทุ่มสองทุ่ม บินอีกที